افرادیکه تفکر واگرا دارند در فکر و عمل خود با دیگران تفاوت دارند و از عرف و عادت دور می شوند و روشهای خلاق و جدید را به کار می برند.برعکس کسانی که از این خصوصیات برخوردار نیستند،تفکر همگرا دارند.

 

 

 

 فرآیند خلاقیت:
مراحلخلاقیت ممکن است به فعالیت قوه درک و خرد انسان ،یا مراحل مجزی ولی به هم پیوسته تعریف شود که انسان را به رهیافت هایی هدایت کند.نویسندگان و صاحب نظران این مراحل را به گونه های مختلف مطرح کرده اند.
فرآیند خلاقیت به ترتیب در برگیرنده مراحل روبروشدن با ایده یا مشکل، شدت روبرو شدن و رابطه روبرو شدن با محیط است که فرد خلاق را احاطه کرده است  (هایل مقدم،1382).
اتریک،(1974) ؛ از صاحب نظران مدیریت، فرآیند خلاقیت را از اندیشه تا عمل به سه مرحله تقسیم کرده است:
1)به وجود آوردن اندیشه   2)پرورش اندیشه   3)به کارگیری اندیشه
آلبرشت (1987) ؛ مراحل خلاقیت عملی و قابل اجراتری را که از 5 مرحله تشکیل شده است،پیشنهاد می کند؛که عبارت اند از: جذب اطلاعات ؛ الهام ؛ آزمون ؛ پالایش؛ عرضه.
وی معتقد است که شخص خلاق،اطلاعات پیرامون خود را جذب می کند وبرای بررسی مسائل ، رهیافتهای مختلفی را مورد بررسی قرار می دهد.زمانی که ذهن فرد خلاق از اطلاعات خام انباشته شد،بطور غیر محسوس شروع به کار می کندو پس از تجزیه و تحلیل و ترکیب اطلاعات،رهیافتی برای مسئله ارائه می کند (هایل مقدم،1382).

ویژگی های فردی کارکنان خلاق:
افراداز نظر خلاقیت متفاوت هستند.کسی که زندگی خلاقی دارد، احساس توانمندی را در خود پرورش می دهد، بدنبال جبران ناکامی ها بوده و نیروهایش را در راه تحقق اهدافی که دارد بسیج می کند.این افراد نیز همچنین دارای ویژگی های دیگری از جمله عدم دلبستگی به مادیات، عدم انفعالی زندگی کردن، مشتاق و شیفته بودن و غیره است.
اما سازمان ها و شرکت ها با این تغییرات گسترده ودگرگونی های شگرف جهانی نیز در انتخاب افرادی هستند که خلاق و نوآور بوده ورهیافت های بدیع و خلاق برای مسائل پیچیده ارائه کنند. مهمترین ویژگی این سازمان ها انعطاف پذیری آنها در رویارویی با بحران هایی است که غالبا˝ ناشیاز رقابت های اقتصادی دامن گیر آنها می شود.آنان با مسائل و تنگناها برخورد منطقی و محققانه داشته،در صورت نیاز به تغییر و تحول،پس از بررسی دقیق و عالمانه،آن را اعمال می کنند.ساختار خلاق،نمایان گر روابط واحدهای آن و نشان دهنده میزان انعطاف پذیری آن است.سازمان هایی که دارای ساختار غیرقابل انعطاف باشند،برای ایجاد همکاری و وحدت در دوران بحران،دچار آشفتگیمی شوند (آمابیل،1998).
نگرش جدید دیگری تحت عنوان نگرش مدیریت بر مبنای انتظارات  مطرح شده است .که سعی در توسعه انتظارات والای انسانی دارد.این نگرش برتر و والاتر از سایر نگرش ها است، زیرا به جای تاکید بر عناصر عقلائی و عینی مدیریت، بر عنصر انسانی تکیه می کند. دلیل آن این است که با این نگرش مدیر تشویق می شود تا امر هدایت و رهبری را بر اساس انتظارات انجام دهد.چه این انتظارات بر مبنای مشتریان صورت پذیرد ، چه بر اساس کارکنان کلیه طرح های سازنده ،اقدامات و عملیات از انتظارات سرچشمه میگیرند.